Wakacyjne warsztaty w bibliotece w Szebniach o obyczajach nocy świętojańskiej

Uczestnicy warsztatów, dzięki staremu projektorowi „Ania” i legendzie „Kwiat paproci” wraz z Jackiem – głównym bohaterem – wyruszyli na poszukiwanie tej niezwykłej rośliny. Dzieci ozdobiły gliniane doniczki, w których później zasadziły swoje „magiczne rośliny”.

Legenda głosi, że w noc świętojańską zakwita kwiat paproci, a temu kto go odnajdzie i zerwie spełnią się wszystkie życzenia. Początek lata dla dawnych Słowian był okazją do wielkiego świętowania w czasie nastania najkrótszej w ciągu roku nocy, czyli z 23 na 24 czerwca i w najdłuższy dzień w roku - 24 czerwca, czyli w wigilię dnia św. Jana. Było to święto dwóch żywiołów – ognia i wody.

Temu świętu towarzyszyły różne tradycje i obyczaje. Niektóre z nich, takie jak: puszczanie wianków przetrwały do dzisiejszych czasów. W noc świętojańską gromadzono się wtedy na wzgórzach, rozpalano ogromne ogniska i wrzucano do nich rozmaite zioła, które miały odpędzić złe duchy. Wierzono również, że ogień w połączeniu z ziołami ma właściwości oczyszczające. Tej nocy i woda nabierała cudownych mocy. Uważano, że dopiero wtedy woda płynąca w rzekach nadaje się do bezpiecznej kąpieli, przed tą nocą mówiono, że „woda kwitnie” i może na człowieka sprowadzić różne choroby. Tej nocy ludzie obmywali się wodą z rzeki, ze stawu, a także rosą, by być zdrowymi, pięknymi i powabnymi.

Zajęcia odbyły się 28 czerwca w ramach projektu „Książka w ruch – czytamy i polecamy” i były dofinansowane z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego - z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu "Partnerstwo dla Książki".