„Wieleżyński - alchemik ze Lwowa”. Premiera filmu kręconego m.in. w Jaśle już w niedzielę, 27 czerwca

Marian Wieleżyński to postać wybitna, inżynier chemik, wynalazca i pionier przemysłu gazowniczego w Polsce, a także twórca pierwszego na świecie gazociągu w Borysławsko-Drohobyckim Zagłębiu Naftowym. Na początku lat 20. XX wieku założył przedsiębiorstwo działające na niespotykanych wówczas zasadach akcjonariatu pracowniczego (spółka była własnością zatrudnionych w niej pracowników).

Film przedstawia sylwetkę i osiągnięcia ojca polskiego przemysłu gazowniczego oraz jego wkład w rozwój ubogiej Galicji. W rolę Mariana Wieleżyńskiego wcielili się Wojciech Zieliński i Dawid Czupryński.

- Cykl „Wizjonerzy Naftowej Ziemi Obiecanej” powstał z myślą o przybliżeniu twórców światowego przemysłu naftowego i gazowniczego. Dzisiejszy przemysł naftowy nie istniałby, gdyby nie geniusz Ignacego Łukasiewicza. Dlatego to właśnie On został pierwszym bohaterem naszego cyklu. Dzieło i wizję Ignacego Łukasiewicza kontynuował Marian Wieleżyński – ojciec polskiego gazu. Jego osiągnięcia zostały zupełnie zapomniane. Stąd pomysł by bohaterem kolejnego filmu został właśnie „Alchemik ze Lwowa”

- tłumaczy producent, Bogdan Miszczak.

Zdjęcia do filmu realizowane były w sanockim skansenie, miejskim parku w Jaśle, Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce, a także w Krośnie i na polach naftowych w Krygu koło Gorlic. Odpowiada za nie Mariusz Konopka.

W obsadzie filmu znaleźli się także: Marcin Kwaśny, Anna Cieślak, Patrycja Łobodzińska, Dorota Landowska, Artur Dziurman, Krzysztof Jasiński oraz Peter Lucas. W podwójnej roli: reżysera i aktora, wystąpił Mariusz Bonaszewski.

- Przygody były trzy. Po pierwsze będąc Ignacym Łukasiewiczem w poprzedniej produkcji Bogdana Miszczaka znalazłem się w tych samych miejscach w rzeczywistości po Łukasiewiczu. Podróżowałem jakby po świecie, do którego stworzenia Łukasiewicz kolosalnie się przyczynił. Po drugie odkrywaliśmy całą ekipą losy niezwykle istotnego dla regionu człowieka, którego osiągnięcia są kompletnie zapomniane. No i wreszcie ja aktor reżyserowałem swoich, nie tylko po fachu, kolegów. Stoisz przed kamerą i często jesteś przekonany, że wiesz „jak to trzeba zrobić”, dość łatwo przychodzi ci reżyserowanie innych. Gorzej siebie. A przede wszystkim wiesz co reżyser pracując z aktorami robi źle. No i doczekałem się „sprawdzam”, stoję za kamerą. Przygoda niezwykła

- opowiada Mariusz Bonaszewski.

ZOBACZ TAKŻE: Jan Nowara reżyser, dyrektor Teatru im. Wandy Siemszakowej e Rzeszowie