Radni gminy Krempna mają zastrzeżenia do projektu planu ochrony Magurskiego Parku Narodowego

Dyrektor Magurskiego Parku Narodowego przedstawił 28 marca br. nowy projekt planu ochrony dla parku. Z dokumentem liczącym 227 stron (12 rozdziałów) można zapoznać się na stronie internetowej parku lub w siedzibie MPN w Krempnej, a także w 7 siedzibach gmin, na terenie których znajduje się park, czyli w UG w Krempnej, Nowym Żmigrodzie, Osieku Jasielskim, Dębowcu, Lipinkach, Sękowej i Dukli.

Po spotkaniu informacyjnym o planie ochrony, jakie odbyło się 14 kwietnia w Ośrodku Edukacyjno – Muzealnym im. Jana Szafrańskiego w Krempnej, cztery dni później zebrała się komisja doraźna ds. współpracy z MPN Rady Gminy Krempna, a przed sesją 21 kwietnia spotkały się komisje stałe rady. Radni wypracowali stanowisko, które zostanie przekazane do MPN.

Najbardziej radnych gminy Krempna niepokoi zwiększenie ochrony ścisłej z 12 do 39,6 proc. powierzchni parku, dlatego wnioskują o zachowanie na dotychczasowym poziomie obszarów objętych ochroną ścisłą, czynną i krajobrazową. Za błąd uważają wyznaczenie obszarów objętych ochroną ścisłą. Obejmują one wiele terenów, na których rozpoczęto przebudowę drzewostanów sosnowych i brzozowych na gruntach porolnych. Drzewostany przedplonowe, złożone przede wszystkim z sosny posadzonej niegdyś na gruntach porolnych wymagają przebudowy w kierunku zbiorowisk leśnych zgodnych z siedliskiem, czyli grądów, żyznych buczyn, jedlin czy lasów łęgowych. Potrzeby przebudowy tych drzewostanów, a w szczególności kontynuacja zapoczątkowanych procesów wprowadzania i pielęgnacji odnowień właściwych dla odpowiednich siedlisk wskazują, że powinna tam być prowadzona ochrona czynna. Proces przebudowy rozłożony jest na dziesięciolecia, a jego przerwanie na obecnym etapie – uważają radni - doprowadzi do zamierania młodego pokolenia drzew z powodu braku wystarczającego do życia ilości światła oraz braku ochrony przed jeleniowatymi. Sosna czy brzoza nie są gatunkami, które naturalnie tworzą w tej części kraju lite drzewostany, nie ma również szans na powstanie pod nimi naturalnego odnowienia. Badania Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych pokazują, że brak zabiegów przyczynia się w dużym stopniu do degradacji bioróżnorodności środowiska przyrodniczego. Prowadzić to może do zniszczenia wartości przyrodniczych dla których Park został utworzony.

- Poszerzenie ochrony ścisłej to automatycznie dużo mniej pozyskanego drewna na opał dla miejscowej ludności, która może mieć trudności z zakupem drewna

– zaznacza przewodniczący rady Wiesław Kmiecik.

Radni podkreślają, że w parku znajdują się obszary nie oddane ingerencji ludzkiej i to one powinny być chronione.
Domagają się podania przez MPN powierzchni poszczególnych form ochrony w hektarach, a nie w procentach. Chcą wiedzieć jaka jest powierzchnia ekosystemów, jaka jest powierzchnia użytków gruntowych wchodzących w skład parku. Zwracają uwagę także na brak powierzchni całkowitej parku.

Wytknęli parkowi, że w propozycji planu nie ma graficznego zaznaczenia na mapie poszczególnych form i obrębów oraz powierzchni z uwzględnieniem numerów działek. Radni wnoszą o wprowadzenie do dokumentu dokładnych map tematycznych dotyczących w szczególności zapisów planu ochrony związanych z jego wpływem na działalność inwestycyjną i gospodarczą w otulinie parku.

Dyrekcja MPN deklaruje, że jest otwarta na turystykę. Radni wnioskują o reaktywowanie przebiegu niebieskiego szlaku granicznego im. Kazimierza Pułaskiego na odcinku Ożenna – Ciechań – Huta Polańska. Przypominają, że Rada Naukowa Magurskiego Parku Narodowego 1 czerwca 2018 roku pozytywnie zaopiniowała taki wniosek.

- Uważamy, biorąc pod uwagę sytuacje innych parków narodowych, że moglibyśmy przyjąć znacznie więcej turystów bez szkody dla Parku. Jeśli w Tatrzańskim Parku Narodowym zdarza się około 50 tysięcy ludzi dziennie, to u nas ta sama liczba turystów jest w ciągu całego roku, a obszary obu parków są podobne. Mamy tu wspaniałe warunki do tego by pokazać piękno naszej przyrody turystom i czerpać dumę z ich zachwytu nad tym pięknem, które my mamy na co dzień, a za którym oni mogą tylko tęsknić

– podkreślają radni gminy Krempna.

Wnioskują o zapewnienie możliwości wykonania nowych ścieżek rowerowych, szlaków narciarskich, tras biegowych oraz szlaków turystyki konnej w przyszłych latach na terenach krajobrazowych i ochrony czynnej zgodnie ze strategią rozwoju gminy Krempna.

Inne uwagi to m.in. brak danych inwentaryzacyjnych dotyczących dużych drapieżników oraz gatunków łownych – jeleni, saren i dzików. Radni zwracają uwagę na populację wilka, który za żerem, czyli jelenim czy dzikiem przemieszcza się na północ, powodując szkody w gospodarstwach domowych.
Radni zwracają uwagę na enigmatyczne zapisy dotyczące drapieżników, skoro nie wiadomo ile jest zwierząt w parku.

W rozdziale 12 projektu planu ochrony „w zakresie szczególnych warunków zagospodarowania terenów oraz niezbędnych ograniczeń w ich użytkowaniu proponuje się w nowo powstających dokumentach planistycznych”, punkt 2.5 brzmi: „planowanie rozwoju zabudowy na zasadzie kontynuacji i uzupełnień istniejących układów przestrzennych; należy dążyć do ograniczania rozpraszania zabudowy na terenach otwartych, z wyłączeniem tych terenów z możliwości lokalizowania nowej zabudowy siedliskowej”.

Według radnych niejasny zapis powyższego punktu będzie źródłem problemów interpretacyjnych dotyczących zabudowy terenów budowlanych już istniejących w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Proponowany zapis eliminuje możliwości urbanizacji nowych terenów w przyszłości. Ponieważ zgodnie z ustawą o ochronie przyrody plan ochrony jest dokumentem sporządzonym na okres 20 lat. Projekt planu ochrony „zamraża” więc na co najmniej tak długi czasu możliwość prowadzenia aktywnej polityki urbanistycznej gminy opartej na kreowaniu nowych terenów budowlanych. Projekt nie zawiera żadnego odstępstwa od tej zasady, na wypadek np. nieprzewidzianych zdarzeń losowych, wyższej konieczności powodowanej ważnym interesem lokalnej społeczności lub interesem państwa.

W punkcie 2.6 („prowadzenia ograniczeń dotyczących zmiany przeznaczenia terenów rolnych położonych z dala od zwartej zabudowy, ze szczególnym uwzględnieniem lokalizacji nowych przedsięwzięć zmieniających charakter terenów, w Parku i jego otulinie oraz w obszarze Natura 2000 Ostoja Magurska i obszarze Natura 2000 Beskid Niski, w częściach pokrywających się z obszarem Parku” radni postulują usunąć zapis: „i jego otulinie”.

W propozycji planu ochrony w rozdziale 12, punkt 4: „W zakresie zasad gospodarowania wodami proponuje się w nowo powstających dokumentach planistycznych: w otulinie Parku:
a) utrzymanie cieków wodnych i rzek w stanie naturalnym, zachowanie jakości hydromorfologicznej cieków w zakresie ich ciągłości, naturalnego charakteru brzegów, w tym lasów i zarośli łęgowych, geometrii i mobilności koryt oraz charakterystyki przepływu; pozostawienie kształtowania koryt procesom naturalnym,
b) dopuszczenie prowadzenia prac hydrotechnicznych związanych z ochroną przeciwsuszową, przeciwpowodziową i popowodziowym usuwaniem szkód, niezbędnych dla zabezpieczenia infrastruktury technicznej, w szczególności dróg, mostów, kanalizacji i sieci teletechnicznych lub zabudowań zlokalizowanych na terenach przyległych do cieków, przy zachowaniu zasad dobrej praktyki, ograniczenia zasięgu ingerencji do minimum gwarantującego zabezpieczenie zagrożonego mienia oraz przy zapewnieniu odpowiednich środków minimalizujących i wobec braku rozwiązań alternatywnych o mniejszym wpływie na jakość hydromorfologiczną cieków”.

Radni gminy Krempna twierdzą, że według tego zapisu, projekt dopuszcza wprawdzie prowadzenie prac hydrotechnicznych niezbędnych dla zabezpieczenia infrastruktury lub zabudowań zlokalizowanych w terenach przyległych do cieków wodnych, ale jego zapisy są niejednoznaczne. Użycie sformułowania „minimalizowanie ingerencji” w naturalny charakter dna i obudowy biologicznej cieku praktycznie uniemożliwia jakąkolwiek regulację cieków w zakresie ochrony przeciwpowodziowej.

W punkcie 2.9 wspomnianego 12. rozdziału dokumentu jest taki zapis: „ograniczenie możliwości wznoszenia nowych masztów przekaźnikowych telefonii komórkowej w Parku i jego otulinie; zaleca się grupowanie przekaźników różnych operatorów na jednym maszcie oraz lokalizowanie infrastruktury telekomunikacyjnej na istniejących obiektach kubaturowych; dopuszcza się możliwość budowy neutralnych krajobrazowo obiektów służących poprawie jakości połączeń telefonicznych”.

Radni wnioskują o usunięcie zapisu „i jego otulinie”.

- Gmina Krempna ze względu na ukształtowanie terenu zmaga się z problemem kiepskiej jakości zasięgu komórkowego w tym także z brakiem Internetu mobilnego. Mieszkańcy i turyści są pozbawieni możliwości kontaktowania się telefonicznego, jak również nie mają możliwości korzystania z usług internetowych. W przypadku klęski lub wypadku zarówno mieszkańcy jak i turyści pozbawieni są możliwości powiadamiania służb lub wezwania pomocy. Okres pandemii pokazał, jak ważny jest powszechny dostęp do sieci szerokopasmowej. Nie można zupełnie zakazać lokalizacji masztów telekomunikacyjnych w świetle przepisów branżowych (Ustawa z dn.07.05.2010r o wsparciu usług i sieci telekomunikacyjnych Dz. U z 2010r nr 106 poz.875 art.46 i 75). Rozwiązanie tego problemu ma istotne znaczenia dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu osób (mieszkańców i turystów) przebywających na terenie Parku i otuliny

– argumentują radni.