Złote gody w Jaśle. Dwadzieścia par zostało uhonorowanych medalami za 50 lat małżeństwa

W imieniu prezydenta RP jubilatów „Złotych Godów” uhonorował medalami i upominkami burmistrz Jasła Ryszard Pabian w obecności kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Jaśle Alicji Wójcik.

Kierownik USC podkreśliła, że miłość to takie uczucie, które zmienia człowieka i daje mu niesamowitą siłę, pozwala stawić czoła problemom tego świata i z każdej sytuacji wyjść silniejszym.

- Tworzenie szczęśliwego, długotrwałego związku jest zadaniem niełatwym. Dlatego każda rocznica jest powodem do radości i dumy. Każda z par świętujących dziś „Złote Gody” ma swoją wyjątkową i niepowtarzalną historię, którą wspólnie pisze od pół wieku. Dwadzieścia par, czterdzieści osobowości i charakterów, wiele planów, marzeń, moc niepewności i wahań. W sumie dwadzieścia historii miłosnych, które mogłyby stanowić scenariusz niejednego filmu o miłości

– powiedziała Alicja Wójcik.

- Małżeństwo to nie tylko uczucie, radość, szczęście i bycie ze sobą. To również obowiązki, chwile ciszy, smutku i zwątpienia. Dzielenie życia z drugą osobą jest nie lada wyzwaniem, które wymaga sztuki kompromisu i wyrozumiałości. To także wielka praca nad sobą, bo nie może prawdziwie kochać ten kto żąda, bo miłość to dawanie. To cierpliwość, tolerancja, bez oczekiwania czegokolwiek w zamian

– podkreśliła kierownik jasielskiego USC, przywołując słowa Johanna Wolfganga Goethe „miłość zaczyna się wtedy kiedy szczęście drugiej osoby jest ważniejsze niż twoje”.

Alicja Wójcik, składając życzenia jubilatom, zaznaczyła, że medalu nie otrzymuje się od tak, ale „jest to wyróżnienie na które pracuje się 18 262 dni".

Burmistrz Ryszard Pabian złożył jubilatom wyrazy uznania za wytrwałość w małżeństwie oraz dziękował za poszanowanie tradycyjnych wartości jaką jest rodzina. Życzył także kolejnych wspólnie spędzonych przez małżonków lat w zdrowiu.

– Na tej sali jest dzisiaj znacząca liczba osób, które znam osobiście lub z nazwiska, bo to rodzice moich współpracowników więc tym bardziej mi przyjemnie. Te wiele wspólnie spędzonych lat to przede wszystkim wiele kompromisów, bo one są podstawą tego, że szczęśliwie dotrwaliście Państwo do tego pięknego jubileuszu. Ale nie byłoby pewnie tego pięknego jubileuszu, gdyby nie miłość. Dlatego chciałem Państwu serdecznie pogratulować. Przede wszystkim tego, że udało się Wam dotrwać w zdrowiu, bo ono też było potrzebne do tego, aby do tego pięćdziesiątego roku wspólnego pożycia doszło. To lata lepsze, lata gorsze. Lata, które poświęciliście Państwo swoim najbliższym – dzieciom, wnukom. Za to też serdecznie dziękuję. Należymy do tego pokolenia kiedy rodzina, małżeństwo było bardzo ważne w naszym życiu. Na pewno takie postrzeganie małżeństwa też spowodowało, że szczęśliwie dotrwaliście Państwo do tego jubileuszu

– podkreślił burmistrz.

Barbara i Zbigniew Drankowie
Halina i Stanisław Dulianowie
Alicja i Jan Gorczycowie
Maria i Ryszard Gucwowie
Barbara i Andrzej Jaworscy
Emilia i Józef Kmiecikowie
Barbara i Stanisław Lechowscy
Irena i Krzysztof Łukaczyńscy
Zofia i Andrzej Maciejowscy
Teresa i Jan Pecowie
Anna i Kazimierz Posieczkowie
Maria i Mieczysław Stefańscy
Józefa i Marian Szerlągowie
Krystyna i Tadeusz Szmydowie
Helena i Ludwik Szotowie
Zofia i Tadeusz Trzeciakowie
Teresa i Józef Twardusiowie
Lesława i Zdzisław Winiarscy
Maria i Jan Witkowscy
Ewa i Jerzy Ząbikowie
Z jubilatów nieobecni byli Barbara i Andrzej Jaworscy oraz Krystyna i Tadeusz Szmydowie.

Czym jest małżeństwo zapytaliśmy Irenę i Krzysztofa Łukaczyńskich?

– Wielką sztuką kompromisu. Wyrozumiałość, zaufanie do drugiej osoby. Czasami są gorsze chwile, ale trzeba wszystko przezwyciężyć. Spotykają się przecież tak naprawdę dwa różne charaktery, dwie różne szkoły wychowania i nagle trzeba jakoś umieć razem żyć. Dlatego kompromis jest najbardziej pożądany. Musi być też odpowiedzialność za drugą osobę, bo są przecież różne sytuacje w zdrowiu, chorobie. Różnie w życiu bywa. Trzeba pewne rzeczy wybaczyć, pewne przemilczeć. Tak jak w powiedzeniu, że milczenie jest złotem. Życie samo pisze scenariusze

– powiedziała nam pani Irena Łukaczyńska.

Zbigniew Dranka zaznaczył z przymrużeniem oka, że jest mężem swojej żony.

– Przy okazji jubileuszu mam wyrzuty sumienia, bo przez lata zdarzało mi się zaniedbywać zwłaszcza codzienne kontakty głównie przez służbę publiczną. Bywało, że przez dłuższy czy krótszy czas nie było mnie w domu i żona wtedy wychowywała córkę, co jest kwintesencją naszego związku

– powiedział Zbigniew Dranka. Jego żona Barbara dodała:

miłość zniesie wszystko.

Oprócz medali małżeństwa świętujące 50-lecie wspólnego życia otrzymały od władz miasta upominki, kwiaty. Zostały podjęte słodkim poczęstunkiem i lampką szampana.

W części artystycznej wystąpiły młode wokalistki Jasielskiego Domu Kultury, prowadzone przez łowczynie talentów Ewę Grzebień. Julia Brzeżańska zaśpiewała dwie piosenki z repertuaru Katarzyny Sobczyk – „Nucę sobie” oraz „Biedroneczki są w kropeczki”, a Aleksandra Wietecha wykonała utwory „Wesoły dreszczyk” z Kabaretu Starszych Panów i „Miłość w Portofino” Sławy Przybylskiej.

Uroczystość w sali multimedialnej JDK prowadziła Agata Koba, rzecznik prasowa Urzędu Miasta w Jaśle.